عفونت ادراری این دردسر ساز شایع!
ابتدا نگاهی گذرا به دستگاه ادراری داشته باشیم تا بهتر بتوانیم مکانیسم بیماری عفونت ادراری، پیشگیری و درمان آن را درک کنیم. سلامت ما در زمره آگاهی ماست! سیستم ادراری شامل اعضا و ساختمان هایی است که تولید و دفع ادرار را برعهده دارند. این اعضاء عبارتند از: کلیه ها، لوله میزنای، مثانه، میزراه یا پیشابراه.
اعضای اصلی این سیستم، کلیه ها هستند که در دو طرف بدن قرار گرفته اند و خون را تصفیه نموده و آب و مواد زائد را به شکل ادرار از بدن دفع می کنند. کلیه ها از واحدهایی به نام نفرون تشکیل شده است که ادرار در آنجا تولید می شود سپس ادرار از طرق میزنای به مثانه رفته و سپس مثانه بعد از پر شدن، ادرار را وارد میزراه می کند.
اگر سری به بیمارستان ها بزنید از آمار بالای شیوع عفونت ادراری شوکه خواهید شد!
عفونت ادراری به دو دسته تقسیم می شود که اگر مجاری تحتانی ادراری یعنی مثانه و میزراه را درگیر کند عفونت مثانه نامیده می شود و اگر میزنای و کلیه را درگیر کند عفونت کلیه نامیده می شود.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر عفونت هستند؟
زنان به دلیل وضعیت خاص پیشابراه یا میزراه و مقعد، بیشتر مستعد بروز این بیماری هستند، خصوصا زنان باردار باید بیشتر مراقب بهداشت فردی خود باشند.
افرادی که دچار بیماری دیابت هستند.
افرادی که از سوند استفاده می کنند نیز نسبت به سایرین بیشتر مستعد خطر ابتلا به عفونت هستند.
اما علائم عفونت ادراری چیست و چگونه متوجه شویم که دچار این عفونت شده ایم؟
احساس سوزش ادرار، اولین علامت عفونت است.
تکرر ادرار
احساس نیاز مبرم و فوری به تخلیه ادرار
توانایی دفع کامل ادرار
مقادیر کم ادرار در هر نوبت دفع
درد در ناحیه استخوان شرمگاهی
و علائم عمومی مانند احساس ناخوشی و کسالت، تب و لرز، تهوع و استفراغ ، کمر درد
نکته:
البته باید توجه کنید در 10 درصد موارد افرادی که مبتلا به این بیماری ( به دلیل باکتری ) شده اند، فاقد هر گونه شکایتی خواهند بود.
اگر علائم عفونت ادراری را مشاهده کردیم بهترین اقدام چیست؟
با بروز علائم عفونت مجرا و با پایدار بودن آنها به مدت 3-4 روز و یا بیشتر باید به پزشک مراجعه کرده تا با آزمایش کشت ادرار، از دستگاه ادراری شما ارزیابی به عمل آید.
درمان ایده آل و سریع برای این بیماری چیست؟
درمان ایده آل بیماری ، آنتی بیوتیک می باشد کهبا ریشه کن کردن باکتری از دستگاه ادراری در صف اول درمان ایستاده است. همچنین حداقل تاثیر منفی را روی باکتری های مفید در واژن و مقعد می گذارد. مدت زمان مصرف این آنتی بیوتیک ها به مدت 10 تا 14 روز می باشد، یک هفته پس از قطع درمان دارویی بایستی کشت ادرار انجام شود، در صورت باقی ماندن عفونت ممکن است درمان تا چند ماه به طول انجامد.
عفونت ادراری در کودکان نیز همان عفونتی است که در بالا ذکر کردیم. اما ممکن است علائم آن با علائم بزرگسالان متفاوت باشد. با هم با این علائم آشنا می شویم و راهکار های پیشگیری و درمان را نیز مرور می کنیم.
نکته: “عفونت دستگاه ادراری در کودکان نسبتا شایع است اما معمولا جدی نیست.”
عفونت ادرای که در کودکان اتفاق می افتد به دلایل زیر است:
تعویض دیر هنگام پوشک
عدم شستشوی منظم کودک بعد از هر بار تخلیه ادرار و مدفوع
مرطوب ماندن پوشک کودک و عدم خشک کردن اطراف پاها