عفونت های قارچی – ما همواره ممکن است با هوایی که تنفس می کنیم،غذایی که می خوریم و حتی آبی که می نوشیم ،در معرض بیماری های قارچی قرار بگیریم.
خوشبختانه بیشتر قارچ ها نمیتوانند در بدن زندگی کنند وتعداد کمی از انواع آنها مضر و خطرناک هستند،اما بعضی از آنها می توانند در دهان،پوست،مو و ناخن رشد کنند و باعث تحریک و تغییرات ناپیدا و حتی موجب بیماری های جدی و احتمالا کشنده بشوند.در طول چند سال اخیر شمار مبتلایان به عفونت های قارچی مهاجم به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
عفونت های قارچی
دلایل متعددی برای این افزایش شیوع عفونت فارچی مطرح شده که استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف از آن جمله است به علاوه بیماران دچار سوختگی و نوتروپنی یا آنها که به تغذیه وریدی نیازمندند،دریافت کنندگان کلیه پیوندی،دریافت کنندگان داروهای تضعیف سیستم ایمنی بدن و داروهای شیمی درمانی نیز مستعد عفونت های قارچی هستند.
همچنین زندگی در مناطقی با آب و هوای گرم و مرطوب ،استفاده از کفش های تنگ و بسه،تعریق زیاد،استفاده از استخر و دوش عمومی،بهداشت ناکافی بخصوص در ناحیه دست و پا و برخی بیماری های زمینه ای از جمله عوامل مهیا کننده شرایط برای بروز عفونتهای قارچی می باشند.
مصرف داروی ضد قارچ برای برخی عفونتهای قارچی ضرورت دارند و برخی هم با رعیت نکات بهداشتی به راحتی درمان می شند.
اقداماتی مثل شستن و خشک کردن دقیق محل های مبتلا شده به قارچ،بسیار میتواند موثر باشد.اما نمیتواند ضرورت نیاز به دارو را برطرف کند.عفونت های قارچی پوست و پوست سر معمولا با شامپو و کرم های مخصوص قابل درمان است.
عفونت قارچی در دهان معمولا با قرص های زیر زبانی مخصوص قارچ تجویز شده توسط پزشک یا استعمال محلول ضد قارچ و ژل به مناطق مبتلا به قارچ معالجه میشود.
عفونت های قارچی
از علائم ابتلا به قارچ میتوان به خارش،سوزش،التهاب ، تغییر رنگ مثلا زیر ناخن و پوسته پوسته شدن موضع مورد نظر اشاره کرد.
در موارد نادر عفونت های قارچی که اندام های داخلی مثل خون،قلب و مغز را درگیر می کند داروهای قوی مثل فلوکونازول،ایتداکونازول یا کتوکونازول خوراکی یا آمفوتریسین از راه تزریق مصرف می شوند.این داروها پس از ورود به خون با قارچها مبارزه می کنند.
بیشتر داروهای ضد قارچ،نفوذپذیری دیوره سلولی قارچ را تغییر می دهند در نتیجه مواد شیمیایی که برای حیات سلول لازم هستند از سلول به بیرون ریخته و سلول قارچ می میرد.
برخی از قارچها توسط پزشک معاینه میشود و برای تایید قارچ و عفونت قارچی پزشک درخواست انجام آزمایش با نمونه برداری از موضع مبتلا شده به قارچ را از آزمایشگاه دارد که برای این نمونه برداری و جواب دقیق تر بهتر است که در موضع مورد نظر برای ازمایش دو روز اب و کرم و هیچ محلولی استفاده نشود تا نمونه برداری و آزمایش با جواب دقیقتری به دست پزشک معالج برسد.