آشنایی با سینوزیت
به حفره های توخالی اطراف مجاری بینی سینوس گفته می شود و التهاب این مجاری را سینوزیت می گویند.سینوزیت به دو شکل وجود دارد: سینوزیت حاد و سینوزیت مزمن که نوع حاد یک ماه و کمتر طول می کشد و نوع مزمن آن بیش از 3 ماه طول می کشد.
سینوزیت حاد بسیار شایع تر است که علت آن می تواند ویروس سرماخوردگی باشد. وقتی فرد به سینوزیت مبتلا می شود غشای مخاط بینی، گلو، سینوسس ملتهب می شوند و دهانه خروج سینوس بسته می شود و ایجاد محیط مرطوب می کند که مستعد عفونت است. عفونت ایجاد شده در سینوس می ماند و نمی تواند خارج شود و باعث بروز ترشحات غلیظ سبز رنگ و ایجاد درد صورت می شود.
ازعلائم دیگر سینوزیت تورم نواحی اطرف بینی و چشمها، گرفتگی بینی، احساس فشار و درد در دندانها، سرفه،بوی بد تنفس، گرفتگی گوش، خستگی مفرط، سر درد، کاهش حس بویایی می باشد که این علائم معمولا بعد از 7-10 روز از بین می رود. ولی در موارد طولانی تر علائم تب، تاری دید، تنگی نفس نیز دیده می شود.
علائم اختصاصی سینوزیت در کودکان کمتر است و درد در آنها شیوع بسیار کمتری دارد.
برخی عوامل مثل ویروس ها، آلرژی، حساسیت، پولیپ و انحراف بینی، عفونت قارچی وباکتریایی به ایجاد سینوزیت کمک می کنند. اگر سینوزیت بیش از 8هفته طول بکشد و دائما عود کند به آن سینوزیت مزمن گفته می شود.
اختلالات ساختاری بینی، اختلالات در پوشش مخاط بینی، واکنش های التهابی غیر طبیعی به مزمن شدن سینوزیت کمک می کنند.
درمان سینوزیت حاد:
سینوزیت حاد معمولا درمان مشکلی ندارد و با تجویز مسکن، ضد التهاب، آنتی بیوتیک (در صورت عفونی بودن) و شستشوی دائم و قطره بینی قابل درمان است.
درمان سینوزیت مزمن:
در این نوع سینوزیت اغلب یک عامل خارجی وجود دارد که باید عامل رفع شود. به همین دلیل با سی تی اسکن و آندوسکوپی مجاری، پزشک می تواند اطلاعات مناسبی بدست آورد مثلا اگر مشکل یک ماده آلرژی زا باشد با حذف آن، مشکل برطرف می شود.