داروی وارفارین
وارفارین دارویی برای پیشگیری از انعقاد خون است که اصطاحا و به غلط گاه به آن داروی رقیق کننده خون می گویند. البته وارفارین خون را رقیق نمی کند و فقط فرآیند تشکیل لخته را کند می کند. این دارو اولین بار از گیاه شبدر که فاسد شده بود گرفته شد.
این دارو به دو صورت خوراکی و تزریقی وجود دارد و در فرآیند سیستم انعقادی بدن نقش دارد. در فرآیند انعقاد در هنگام ایجاد زخم و پارگی در رگ پلاکت ها در محل آسیب دیده جمع آوری می شوند و سپس فاکتورهای انعقادی موجود در خون طی فریند آبشاری و پشت هم فعال می شوند و باعث تشکیل رشته های فیبرین و چسبیدن آنها به پلاکت ها در ناحیه زخم و محکم شدن آنها در محل و ایجاد لخته و نهایتا بند آمدن خون می شوند.
با مصرف وارفارین و اثر آن بر روی فعالیت ویتامین K (ویتامین K در فرآیند انعقاد بسیار موثر می باشد) و مهار آن باعث تاخیر در فرآیند انعقاد می شود و تولید لخته را به تعویق می اندازد .
موارد مصرف وارفارین:
مصرف وارفارین بیشتر در بیماریهای قلبی عروقی و ریوی می باشد از جمله:
– تعویض دریچه قلب: مطالعات نشان داده استفاده از دریچه مصنوعی قلب، بیشتر افراد را در معرض ایجاد لخته قرار می دهد.
– بروز سکته های قلبی و مغزی: مشکل اصلی در سکته ایجاد لخته های خونی می باشد که می تواند بسیار خطرناک باشد به طوری که مانع رسیدن خون به بخشی از مغز و قلب شود. به همین دلیل در این افراد و افراد در معرض خطر سکته وارفارین توصیه می شود.
– اختلالات دریچه قلبی: در اختلالات دریچه قلبی گاها دریچه، خون را به خوبی پمپاژ نمی کند و خون در جایی تجمع پیدا می کند و لخته تشکیل می دهد . به همین دلیل به این افراد نیز قرص وارفارین با نظرپزشک تجویز می شود.
– خطر وجود آمبولی در ریه: افرادی که غلظت خون دارند ودر معرض خطر ایجاد لخته هستند ممکن است لخته ایجاد شده در آنها به نواحی دیگر بدن از جمله ریه ها برود وایجاد آمبولی کند که برای پیشگیری از آن فرد باید از وارفارین استفاده کند.
در ادامه به نکات و توضیحات بیشتری راجع به وارفارین خواهیم پرداخت.
باتشکر مدیریت وب سایت آزمایشگاه پاتوبیولوژی آزادی